Συνέντευξη του Στέλιου Κούλογλου στο radioaixmi και τον δημοσιογράφο Αντώνη Λιάρο.
Κύριε Κούλογλου παρακολουθήσατε κι εσείς με το ίδιο ενδιαφέρον με τους υπόλοιπους το πρώτο on camera πραξικόπημα και πρώτο στην ιστορία μας, τουλάχιστον όσο ξέρουμε και επειδή έχετε ασχοληθεί με πολλά πραξικοπήματα τουλάχιστον ερευνώντας τα, παλαιότερα, όταν λειτουργούσατε ως δημοσιογράφος, πείτε μου τι συμπέρασμα έχετε βγάλει;
Ήταν ένα πραξικόπημα οπερέτα; Ήταν ένα πραξικόπημα που οργάνωσαν κάποιες μυστικές υπηρεσίες και οι έμπιστοι στον Ερντογάν για να εδραιώσουν ακόμα τη θέση του ως σουλτάνου;
Ή ήταν ένα πραξικόπημα που προφανώς απέτυχε γιατί ήταν κακώς οργανωμένο, ή κάτι δεν πήγε καλά και έσπασε η αλυσίδα;
Κούλογλου: Ήταν το πρώτο πραξικόπημα επί εποχής social media. Έχουν γίνει και άλλα πραξικοπήματα σε ζωντανή σύνδεση, και στη Βενεζουέλα το 2002 όπου χρησιμοποιήθηκε και η τηλεόραση και η τηλεοπτική εικόνα για να γίνει το πραξικόπημα για να δικαιολογηθεί και να διευκολυνθεί το πραξικόπημα.
Αλλά είναι η πρώτη φορά που έχουμε πραξικόπημα με social media δηλαδή twitter, facebook και βέβαια το facetime, κάτι σαν το skype, δηλαδή μια εφαρμογή που βοήθησε τον Ερντογάν να βγει ζωντανά.
Και προφανώς αυτό δε τον είχανε προβλέψει και δε το είχανε ελέγξει οι πραξικοπηματίες.
Δε σας φαίνεται λίγο περίεργο αυτό, γιατί στο παρελθόν ο Ερντογάν, όταν έριχνε ξύλο στην πλατεία Γκεζί,, είχε κόψει το twitter, το facebook όλα αυτά τα social media, είχε βάλει φραγή, άρα ήξερε την τεχνολογία.
Ήξερε πώς να το κάνει, αυτό προφανώς δεν το έκανε ο ίδιος, το έκαναν οι επιτελείς του. Δεν υπήρχε λοιπόν η τεχνογνωσία να το κάνουν και τώρα; Ή δεν το υπολόγισαν;
Κούλογλου: Δεν το υπολόγισαν γιατί το όλο πραξικόπημα ήταν πολύ κακά οργανωμένο. Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση κατά τη γνώμη μου ότι υπάρχει μια θεωρία συνωμοσίας. Αν δει κανείς τις μάχες που έγιναν τις πολύ σκληρές, αν δει κανείς ότι μέχρι και χθες δηλαδή δυο μέρες μετά τη λήξη του πραξικοπήματος συνεχίζονταν οι μάχες σε κάποιες περιοχές, από πραξικοπηματίες που δεν ήθελαν να παραδοθούν, αν δει κανείς το εύρος της αντιπαράθεσης, τις διώξεις που γίνονται στη συνέχεια αλλά και την ήττα του Ερντογάν, δηλαδή την ήττα του ως ηγέτη μιας χώρας που ήθελε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, και θα μιλήσουμε μετά γι αυτό, τότε σε καμία περίπτωση δεν ασπάζομαι τις θεωρίες συνωμοσίας, που κυκλοφορούν ευρέως στην Ελλάδα, και όχι μόνο, και στην Τουρκία και στη Γερμανία, και τις ενίσχυσε πολύ και ο Γκιουλέν από τις ΗΠΑ, ο άσπονδος εχθρός του Ερντογάν, ο οποίος είπε ότι μπορεί να το έχει κάνει και ο ίδιος. Θεωρώ ότι παρότι ο Ερντογάν βγαίνει ασφαλώς δυναμωμένος σε σχέση με την αντιπαράθεση μέσα στο στρατόπεδο των ισλαμιστών, που είναι σφοδρή ανάμεσα στον ίδιο και τον Γκιουλέν, εν τούτοις βγαίνει αποδυναμωμένος απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στη διεθνή πολιτική σκηνή. Μην ξεχνάμε ότι ο Ερντογάν ήθελε να παίξει έναν ρόλο μεγάλης περιφερειακής δύναμης στην περιοχή, και αυτό με το στρατό ο οποίο αυτή τη στιγμή καλείται να συγκροτηθεί από την αρχή, έναν στρατό ο οποίος έχει έρθει σε σύγκρουση μεταξύ του αλλά όχι μόνο αυτό, έχει χάσει ο στρατός και αυτό το κύρος που είχε στην τουρκική κοινωνία, το οποίο ήταν πολύ μεγάλο, γιατί μέχρι τώρα κανείς δεν άγγιζε το στρατό λόγω Ατατούρκ, από τότε μέχρι τώρα.
Και είδαμε το περίεργο, ο όχλος να προπηλακίζει και να διαπομπεύει στρατιώτες.
Κούλογλου: Κάτι που θα ήταν αδιανόητο έξι μήνες πριν. Και είναι αδιανόητο πολύ περισσότερο στην Τουρκία όπου ο στρατός έχει πολύ μεγάλο κύρος, αποτελεί έναν πολύ ξεχωριστό μηχανισμό, έχει δικά του συμφέροντα, έχει δικές του επιχειρήσεις. Λοιπόν όλο αυτό πιστεύω ότι είναι για τον Ερντογάν, μία πύρρειος νίκη που χάνει πάρα πολλά πράγματα, φυσικά προς το παρόν θα ισχυροποιηθεί, αλλά δεν είναι τώρα η μάχη του Ερντογάν μια μάχη που αφορά αυτόν και τον Γκιουλέν, γιατί ο Ερντογάν έτσι το αντιμετωπίζει. Είναι μια μάχη που αφορά το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και επίσης είναι μια μάχη που αφορά τη δημοκρατία. Και ούτε σε αυτό το επίπεδο κέρδισε ο Ερντογάν, παρακολούθησα με πολύ μεγάλη προσοχή τις ομιλίες, δεν ανέφερε καν τη λέξη δημοκρατία στις πρώτες ομιλίες ή επίσης και τη λέξη σύνταγμα, και όλη η ιστορία ήταν εμείς, αυτοί, ο Αλλάχ μας έκανε ένα δώρο για να τους συντρίψουμε και να πάρουμε εκδίκηση. Άρα πιστεύω ότι και η εικόνα της Τουρκίας βγαίνει αποδυναμωμένη, η τουριστική βιομηχανία δέχεται χαριστική βολή για φέτος τουλάχιστον, ήδη είχε πληγεί πολύ σοβαρά από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, και από κει και μετά η οικονομία γενικότερα στην Τουρκία δεν πάει καλά καθόλου και αυτό θα δράσει καταλυτικά όλη αυτή η αναταραχή και για τις επενδύσεις και για το εμπόριο.
Όλα αυτά που περιγράφετε μου φέρνουν στο στόμα την επόμενη ερώτηση. Με δεδομένο τον διχασμό της τουρκικής κοινωνίας, είδαμε πενήντα τοις εκατό ψήφισαν τον Ερντογάν όλοι οι υπόλοιποι ήταν φανατικά απέναντί του. Ακόμα και τώρα που μας έδειχναν τα πλάνα της τηλεόρασης κάποιες χιλιάδες να έχουν βγει και να τον επευφημούν, που επιβίωσε από αυτό το πραξικόπημα, υπάρχει μια τεράστια άλλη πλειοψηφία η οποία δε βγήκε στους δρόμους, και δεν το είδε με το ίδιο μάτι που θέλουν να το βλέπουν οι οπαδοί του Ερντογάν. Θα έλεγα ότι το είδε και με φόβο, με ακριβώς το σκεπτικό που μας περιγράφετε και τώρα. Γιατί δεν είμαστε μόνο εμείς οι έξυπνοι, υπάρχουν κι εκεί άνθρωποι που προβληματίζονται. Και θέλω να ρωτήσω όλη αυτή η κατάσταση πόσο πιο κοντά φέρνει μια εμφύλιο σύρραξη στην Τουρκία, κάτι που με αφορμή το κουρδικό, και τις μεγάλες κοινωνικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ ισλαμιστών και κεμαλιστών, προφανώς κάνουν ένα μείγμα πάρα πολύ εκρηκτικό. Πόσο μακριά είναι κάτι τέτοιο για την Τουρκία; Μία εμφύλια σύρραξη δηλαδή με αφορμή οτιδήποτε άλλο.
Κούλογλου: Ο Ερντογάν έχει καταφέρει να διχάσει την τουρκική κοινωνία. Είναι ένα από τα επιτεύγματά του σε εισαγωγικά φυσικά. Μια από τις συνέπειες μιας πολιτικής που εξελίχθηκε σιγά σιγά σε δικτατορική και καταστροφική. Υπάρχει αυτή τη στιγμή η σύγκρουση ανάμεσα στο Ισλάμ και τους κοσμικούς η οποία έχει προκαλέσει τεράστιο ρήγμα στην τουρκική κοινωνία. Υπάρχει η διάσταση ανάμεσα στους Τούρκους και τους Κούρδους. Πήγε να τη διορθώσει αλλά μετά για εκλογικούς λόγους ξεκίνησε τον εμφύλιο πόλεμο, υπάρχει η διάσταση ανάμεσα στην τουρκική ενδοχώρα και τα παράλια, γιατί τα παράλια είναι πολύ με την κοσμική αντιπολίτευση. Ενώ αντίθετα η ενδοχώρα είναι πιο συντηρητική και θρησκευόμενη. Και επιπλέον, ο στρατός που λειτουργούσε ως ενοποιητικός κρίκος, διχάστηκε όπως επίσης και η δημόσια διοίκηση γιατί και την δημόσια διοίκηση την καθαρίζει τώρα.
Χίλιοι διακόσιοι υπάλληλοι του υπουργείου οικονομικών.
Κούλογλου: Αυτό προκαλεί βαθιά ρήγματα. Θεωρώ λοιπόν ότι πράγματα και από αυτή την άποψη είναι δύσκολα. Ξέρετε είναι πολύ δύσκολο για κάποιον δημοκράτη, όταν γίνεται κάποιο πραξικόπημα να πάρει τη θέση των πραξικοπηματιών. Αλλά όλοι οι οποίοι είναι σε αυτή την κατηγορία των προοδευτικών ανθρώπων, που σκέφτονται, που είναι φιλοευρωπαίοι, πολύ δημοκράτες κλπ. Βρέθηκαν εκείνο το βράδυ σε δύσκολη θέση γιατί έπρεπε να υποστηρίξουν τη συνταγματική τάξη και τον Ερντογάν ενώ στην πραγματικότητα ξέρουν ότι αυτός προκάλεσε όλο αυτό τον διχασμό, που κατέληξε τελικά και στην απόπειρα πραξικοπήματος. Ξέρετε ότι είναι αρκετοί που θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα. Έχω φίλους, διακεκριμένους Τούρκους, δημοσιογράφους κλπ, οι οποίοι έρχονται στην Ελλάδα έχουν γράψει τα παιδιά τους σε ελληνικά σχολεία γιατί δε μπορούν, και αυτό πριν το πραξικόπημα, να ζήσουν άλλο το αφόρητο κλίμα του συντηρητισμού, του ισλαμισμού και της συστηματικής παραβίασης και συρρίκνωσης των δημοκρατικών ελευθεριών. Εγώ πιστεύω όπως σας είπα ότι είναι μια νίκη του Ερντογάν αλλά είναι προσωρινή, βγαίνει στην ουσία αποδυναμωμένος στη μάχη απέναντι στην κοινωνία, και στη διεθνή κοινότητα και ενδυναμωμένος στην αντιπαράθεσή του με τον Γκιουλέν η οποία είναι πολύ ισχυρή.
Και εγώ θα πρόσθετα ότι ο ίδιος μπορεί να προβλέψει αν και πότε η Τουρκία θα γίνει κάτι σαν τη Συρία. Αλλά αυτό θα το δείξουν οι καιροί. Ας πάμε και λίγο στα δικά μας, αν και σε λίγο θα σας ρωτήσω και για ένα mail που πήρα από σας εχθές για τη δημιουργία μιας νέας ομάδας στο ευρωκοινοβούλιο. Ας έρθουμε όμως στα δικά μας που είναι επίσης πολύ ενδιαφέροντα, σήμερα ξεκινά η συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, και έπεται η συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος. Καταρχήν εσείς συμφωνείτε να εκλέγεται από το λαό ο πρόεδρος της δημοκρατίας;
Κούλογλου: Δεν έχω ξεκάθαρη θέση. Υπάρχουν και τα υπέρ και τα κατά. Θεωρώ ότι αν εκλέγεται και από το λαό, πρέπει να έχει και κάποιες αρμοδιότητες. Δε μπορεί να είναι συμβολικός ο ρόλος του όπως σήμερα, Από την άλλη μεριά έχουμε τη μεταρρύθμιση του συντάγματος του 1985 η οποία ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ανδρέα Παπανδρέου τότε και της υπόγειας σύγκρουσης εξουσίας με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα πολύ πρωθυπουργοκεντρικό το οποίο έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό. Δηλαδή δεν πήγε καλά η χώρα και ένας από τους λόγους που δεν πήγε καλά, ήταν γιατί οι εκάστοτε πρωθυπουργοί ήταν ανεξέλεγκτοι και έκαναν ό,τι ήθελαν.
Λέτε ότι δε θα είναι κακό να υπάρχει ένα αντίπαλο δέος.
Κούλογλου: Πρέπει να γίνουν διορθώσεις αλλά αυτές οι διορθώσεις πρέπει να γίνουν με έναν πρόεδρο ο οποίος και κάποιες εξουσίες πρέπει να έχει και από τη στιγμή που θα έχει εξουσίες θα πρέπει να είναι εκλεγμένος.
Τι είναι πιο δημοκρατικό να εκλέγεται ένας πρόεδρος από το λαό ή από τη βουλή, από τους εκπροσώπους του λαού:
Κούλογλου: Νομίζω η άμεση εκλογή.
Αρκεί να πετυχαίνουμε το κατάλληλο πρόσωπο. Γιατί αν πετύχουμε σε δύο ακατάλληλα πρόσωπα δηλαδή σε πρωθυπουργό και σε πρόεδρο καταστραφήκαμε.
Κούλογλου: Ασφαλώς, αλλά ξέρετε μέχρι τώρα χρησιμοποιήθηκε ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας για να γίνουν αλλαγές, και αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει ο θεσμός να γίνει σεβαστός, και για να γίνει σεβαστός μπορεί μόνο όταν εκλέγεται από το λαό. Άρα αν είναι στο χέρι της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας να ψηφίζει ή όχι τότε θα χρησιμοποιείται ο θεσμός για να προκληθούν πολιτικές εξελίξεις. Κανονικά δε θα έπρεπε να γίνεται αυτό.
Διευκρινήστε μου κάτι όταν λέτε ότι χρησιμοποιήθηκε ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας, της εκλογής του προέδρου της δημοκρατίας για πολιτικές αλλαγές, φαντάζομαι ότι δεν εξαιρούσατε και το 2014.
Κούλογλου: Όχι βέβαια. Θεωρώ ότι δε θα πρεπε να χε γίνει ούτε τότε
Θα πρεπε να είχε γίνει στις συνταγματικές προθεσμίες.
Κούλογλου: Ναι και αυτό θα έδινε και τη δυνατότητα της πιο καθαρής αποτύπωσης του παιχνιδιού και της καλύτερης προετοιμασίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτύπωσης του παιχνιδιού εννοώ ότι η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου θα έπρεπε να πέρναγε αυτά τα μέτρα που ήταν τα ίδια grosso modo με αυτά που περνάνε σήμερα, και επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ να αξιοποιήσει το χρόνο αυτό, για να προετοιμαστεί καλύτερα για την ανάληψη της εξουσίας που τότε θα ερχόταν πολύ πιο καθαρά, και πολύ πιο ολοκληρωμένα.
Από παλιά θυμάμαι ότι είστε υπέρ της κυβερνητικής συνεργασίας των κομμάτων, είστε κατά, δηλαδή της μονοκομματικής κυβέρνησης. Τώρα με το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, με την απλή αναλογική, δηλαδή χωρίς το παραμικρό μπόνους, φαίνεται ότι αυτό θα γίνει αρκετά δυσκολότερο γιατί θα χρειάζονται πολύ περισσότερα από δύο, τρία κόμματα, για να σχηματιστεί μια κυβερνητική πλειοψηφία. Αυτό, σε συνδυασμό με τη δυσκολία που έχει η εποχή μας, λόγω του μνημονίου, λόγω των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, αλλαγών που μας ζητούν οι εταίροι, είναι στη σωστή κατεύθυνση ή θα έπρεπε για μερικά χρόνια ακόμα να πάμε με κάποιο μπόνους, για να ενισχύεται η δυνατότητα να σχηματισθεί κυβέρνηση όπως τώρα, με τους ΑΝΕΛ, με ένα κόμμα; Πιστεύετε ποιά είναι η καλύτερη εκδοχή;
Κούλογλου: Είναι ένα πείραμα αυτό που πάει να γίνει και δεν ξέρω που θα καταλήξει. Δε θεωρώ ότι η επιτυχία του είναι εξασφαλισμένη και δεν ξέρω που θα καταλήξει. Βλέπουμε π.χ. στην Ισπανία, η οποία δεν έχει απλή αναλογική, αλλά εν τούτοις, υπάρχει τέτοια διάσπαση των πολιτικών δυνάμεων, ώστε δεν μπορεί να σχηματιστεί πάλι κυβέρνηση και βρίσκονται 6 μήνες μετά και μετά από δεύτερες εκλογές, πάλι στο ίδιο αδιέξοδο. Θέλω να πω δηλαδή ότι το εκλογικό σύστημα ακριβώς κατά κάποιο τρόπο διαμορφώνει συσχετισμούς, αλλά εν τούτοις οι συσχετισμοί, διαμορφώνονται μέσα στην κοινωνία. Και βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο, μια πολυδιάσπαση των δυνάμεων, που είναι αποτέλεσμα ότι τα παλιά πέφτουνε και τα καινούργια δεν έχουν πλήρως διαμορφωθεί. Είναι μια πολύ ταραγμένη εποχή.
Εκεί είναι και η αμφισβήτηση της ιστορίας, όταν, σχεδόν σε όλη την Ευρώπη όπου δεν υπάρχει απλή αναλογική, από όσο ξέρω σε κανένα κράτος, αν και υπάρχουν τα δεδομένα προβλήματα συνεργασιών που είπατε, φανταστείτε να πάμε σε μία διαδικασία απλής αναλογικής όπου όπως είπα αντί για 2 ή 3 κόμματα, να χρειάζονται 4 ή 5 για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Αυτό είναι το ζητούμενο τώρα και όπως λέτε, πολύ σωστά, συνήθως οι λαοί εξασφαλίζουν αυτές τις δυνατότητες συνεργασίας, ή σπρώχνουν τα κόμματα για συνεργασία. Συμφωνείτε με το να μειωθεί το όριο του 3%, το κατώφλι του 3% για την είσοδο στη βουλή;
Κούλογλου: Όχι, όχι
Δεν πρέπει..
Κούλογλου: Νομίζω ότι δεν πρέπει για πάρα πολλούς λόγους που έχουν ήδη καταγραφεί. Θεωρώ ότι από ένα σημείο και πέρα, τουλάχιστον στις εθνικές εκλογές, στις ευρωεκλογές μπορεί να το δει κανένας, το δε και στην Γερμανία, όπου ένας συνάδελφος έχει εκλεγεί με το 0,6% και έχει μια έδρα των ψήφων στη Γερμανία, αλλά από εκεί δεν εξαρτάται η πολιτική σταθερότητα της Γερμανίας. Φυσικά, και όταν είχαμε αυτό το σύστημα το σύστημα το οποίο είναι πολύ ενισχυμένη αναλογική, αν πρόκειται για αναλογική, που δεν πρόκειται, αλλά τέλος πάντων, αυτό το σύστημα που έχουμε με το υπερβολικό μπόνους, αλλά εμείς ξέρετε πολιτική αστάθεια έχουμε, δηλαδή 6 μήνες μετά τις εκλογές, η αντιπολίτευση συζητάει να γίνουν ξανά εκλογές
Αυτό έγινε και στην προηγούμενη αντιπολίτευση
Κούλογλου: Τι πράγμα;
Αυτό έγινε και στην προηγούμενη αντιπολίτευση, μετά το ’12..
Κούλογλου: Ναι, ναι
Έτσι γίνεται πάντα, ναι έχετε δίκιο σε αυτό που λέτε
Κούλογλου: Ναι, αλλά όχι μετά από 6 μήνες
Μετά από οχτώ εκλογές ζήτησε πολύ νωρίτερα
Κούλογλου: Ναι, ο Τσίπρας ζήτησε εκλογές το ’14. Αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε διασφαλίζεται η σταθερότητα μόνο από το όποιο εκλογικό σύστημα υπάρχει και αυτό αποδεικνύεται σήμερα, που σήμερα 6 μήνες μετά και μετά και από δεύτερες εκλογές, πάλι η αντιπολίτευση ζητάει εκλογές, οπότε μη μιλάμε τώρα για εκλογές, αλλά γενικότερα θεωρώ ότι υπάρχουν μεγάλες προτεραιότητες αυτήν τη στιγμή και η βασική προτεραιότητα που θεωρώ εγώ είναι ότι πρέπει να ξαναδουλέψει η οικονομία και να γίνουν μεγάλες προσπάθειες σε αυτήν την κατεύθυνση.
Και βεβαίως όσον αφορά το να μην επαναλαμβάνεται το φαινόμενο των πρόωρων εκλογών, υπάρχει και το σουηδικό μοντέλο νομίζω, ή στη Σουηδία ή στη Δανία υπάρχει αυτό, ορίζεται η συνταγματική ημερομηνία των εκλογών και σου λέει κάνε όσες πρόωρες εκλογές θέλεις, αλλά τότε που προβλέπει το Σύνταγμα θα ξαναγίνουν εκλογές.
Οπότε ξέρετε είναι αυτό ένα αντικίνητρο στο μία κυβέρνηση να προσφεύγει συνέχεια σε πρόωρες εκλογές. Θέλω να μου πείτε γι αυτό το mail που στείλατε χθες όπου λέτε ότι δημιουργείται μια νέα ομάδα στο ευρωκοινοβούλιο στην οποία μετέχετε εσείς, ο κύριος Παπαδημούλης, από ελληνικής πλευράς. Τι είναι αυτό; Παίρνετε αποφάσεις από την ομάδα της Αριστεράς;
Κούλογλου: Όχι. Αυτή είναι μια διακομματική συσπείρωση με προοδευτική κατεύθυνση. Συμμετέχουν και οι άλλοι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ασχολούμαστε με αυτή την υπόθεση στα πλαίσια κάποιων καταμερισμών ο Δημήτρης Παπαδημούλης κι εγώ. Είναι καμιά εκατοστή ευρωβουλευτές.
Γιατί κρίνεται απαραίτητο να δημιουργηθεί μια τέτοια ομάδα η οποία από ότι κατάλαβα τα μέλη της θα ανήκουν και στις άλλες ομάδες. Δε θα δημιουργείται ένα κομφούζιο; Πως θα διαμορφώνεται η γραμμή σ’αυτή την ομάδα.
Κούλογλου: Προσέξτε, δεν είναι μια κοινοβουλευτική ομάδα. Συνηθίζεται συχνά αυτό στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, δηλαδή υπάρχουν πολλές ομάδες διακομματικές,
Διαλόγου;
Κούλογλου: Και δράσης που σχηματίζονται έτσι για μια σειρά από θέματα. Και αυτό είναι μια από τις κατακτήσεις, ότι πέρα από τη συμμετοχή σε ομάδα, μπορεί να φτιάξεις και μία ομάδα, η οποία να είναι υπέρ της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, υπάρχουν τέτοιες. Τώρα, αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι πιο σημαντικό, δεν είναι απλά κάτι τέτοιο, είναι βουλευτές από όλα τα κόμματα, οι οποίοι ανησυχούν για την πορεία που έχει πάρει η Ευρώπη. Και εννοώ τα προοδευτικά κόμματα και όχι τους συντηρητικούς που είναι στο τιμόνι αυτήν τη στιγμή και πάνε να ρίξουν, αν δεν το έχουν ρίξει ήδη το σκάφος στα βράχια, με το Brexit, την κρίση και όλα αυτά. Αλλά μιλάω για κάποιους ανθρώπους από τους Πράσινους, για κάποιους από τους Σοσιαλιστές, ιδίως από τη Νότια Ευρώπη.
Πάντως από ό,τι καταλαβαίνω, για να κάνετε τέτοιες συζητήσεις για δημιουργία μιας ομάδας δράσης και διαλόγου κ.τ.λ., σημαίνει ότι οι βασικές ομάδες σας, η αριστερά για σας τους αριστερούς, η ομάδα των σοσιαλιστών-δημοκρατών για τους σοσιαλιστές, δεν τους καλύπτουν σε κάποιες βασικές ανησυχίες, σε κάποιες πρωτοβουλίες που θα ήθελαν να πάρουν. Το καταλαβαίνω λάθος;
Κούλογλου: Εμάς μας καλύπτει απολύτως η ομάδα μας, της αριστεράς.
Ε τότε γιατί να φτιάξετε αυτήν την προοδευτική ομάδα;
Κούλογλου: Είναι μια στρατηγική, όπου προσπαθούμε να χτίσουμε συμμαχίες πέρα από την ομάδα της αριστεράς.
Να υπάρξει δίαυλος διαλόγου με άλλες ομάδες εννοείτε;
Κούλογλου: Ναι και γι’ αυτό την υποστηρίζουμε ένθερμα αυτήν την πρωτοβουλία, διότι δεν μπορεί η αριστερά αυτήν τη στιγμή, δεν είναι σε θέση μόνη της, δεν έχει τη δύναμη μόνη της να επιβάλλει πολιτική, υπάρχουν προοδευτικές δυνάμεις σε άλλους χώρους, η ακροδεξιά, από την άλλη μεριά, δυναμώνει παντού στην Ευρώπη και χρειάζεται ένα αντίβαρο και επίσης χρειάζονται και κάποιες πρωτοβουλίες, ώστε και οι υπόλοιπες ομάδες να έχουν κάποια στήριξη. Υπάρχουν σημαντικοί σοσιαλιστές βουλευτές που ανησυχούν με την πορεία που έχει πάρει η σοσιαλιστική ομάδα.
Πάντως, λογικά σκεπτόμενος, το όνειρό σας, όταν συμμετέχετε στη δημιουργία αυτής της ομάδας, είναι αυτή η ομάδα να μεγαλώσει πάρα πολύ και ενδεχομένως να γίνει ισχυρότερη από την ομάδα της αριστεράς, των σοσιαλιστών-δημοκρατών κ.τ.λ. και να γίνει μια κανονική ομάδα, έτσι δεν είναι; Μπορεί να ξεκινάτε σε low profile στόχους, αλλά αυτό μεγεθυνθεί και αν όντως μπορέσετε να προσεταιρισθείτε και από άλλους πολιτικούς σχηματισμούς του κοινοβουλίου βουλευτές, γιατί να μη φτιάξετε μια δική σας ομάδα, που να σας εκφράζει και περισσότερο;
Κούλογλου: Όχι, προς το παρόν δεν υπάρχει καμία σχέση, ούτε πρόθεση, ούτε καμία τέτοια στρατηγική. Η στρατηγική είναι να αναπτύξουμε κοινές δράσεις για διάφορα πολύ κρίσιμα θέματα, όπως είναι η τρομοκρατία και η TTIP.
Για την οποία πρέπει να κουβεντιάσουμε κάποια στιγμή, γιατί διαβάζω τα email που στέλνετε και έχουν πράγματι μεγάλη σημασία.
Κούλογλου: Αυτό είναι πράγματι πολύ σημαντικό. Σε τέτοιες δράσεις θέλουμε να υπάρχει καλύτερος διάλογος με προοδευτικούς ανθρώπους.
Να ρίξετε γέφυρες με άλλες ομάδες
Κούλογλου: Δεν είναι ομάδα. Είναι μια κίνηση, μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο προοδευτικών ανθρώπων που ανησυχούν για το μέλλον της Ευρώπης.
Κύριε Κούλογλου σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτήν τη συζήτηση και θα κανονίσουμε μια μέρα να μιλήσουμε για την TTIP, η οποία πραγματικά θα αλλάξει τη ζωή μας, αν γίνει πράξη, γιατί δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να γίνει.
Κούλογλου: Ας ελπίσουμε πως όχι, αλλά εν πάση περιπτώσει, είμαι στη διάθεσή σας για την κουβέντα.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, να είστε καλά.
